Ik ben opa en opa is ik. Samen kennen we de zee als geen ander. De drukke dijk vol mensen met wensen. maar vooral, ons rustplekje op het strand. Een houten bankje, fier op het hoogste punt van het zand. Een beteoverdn prozagedicht met schitterende tekeningen, over de liefde voor en het afscheid van een opa.